Yunanistan, Batı basınında yine manşetlerde. Ülkenin Euro bölgesinden çıkıp çıkmayacağı, çıkmasının ne gibi sonuçlar doğuracağı tartışılıyor. Başkan Obama bile bu konuda açıklama yaptı. “Yunanistan reformlar başlatmalıdır. Vergi toplamaları, bürokrasiyi azaltmaları gerekir” dedi. ABD Maliye Bakanı Jack Lew, Yunanistan’da yaşanacak büyük çaplı bir krizin Avrupa ve dünya ekonomisinde yeni belirsizlikler yaratacağı uyarısında bulundu. Yunanistan’dan talep edilen mali disiplin ve ekonomik reformlardır. Ekonomik reformlar konusunda anlaşmaya varılması için Yunanistan’a 11 Mayıs’a kadar süre tanındı. Avrupa Komisyonu’nun Ekonomi ve Mali İşler Komiseri Pierre Moscovici, “Yunanistan için son tarih 11 Mayıs’tır” dedi. Anlaşmaya varılırsa 7 milyar Euro’luk kredi dilimi serbest bırakılacak. Anlaşmaya varılmazsa kriz yaşanacak. Yunanistan konusu Avrupa borsalarını olumsuz yönde etkiliyor. Yunanistan hükümetinin ne yapacağı konusunda karar verme zamanı geldi, çattı. Slovakya Maliye Bakanı Peter Kazimir “Yunanistan uçuruma yaklaşıyor. Hiçbir şey ihtimal dışı değildir” diyerek durumu özetledi.
Yakın gelecekte Yunanistan’ın Uluslararası Para Fonu’na büyük miktarda ödeme yapması gerekiyor. 6 Mayıs’ta 186 milyon Euro, 12 Mayıs’ta 707 milyon Euro. Yazda da Avrupa Merkez Bankası’na borç ödemesi lazım. Yunanistan Maliye Bakanı Varoufakis’in ödeme süresinin uzatılması talebinde bulunduğu iddiaları basında yer aldı. IMF Başkanı Christine Lagarde, ertelemenin kesinlikle mümkün olmadığını çok net bir dille ifade etti. “Son 30 yıldır hiçbir hükümetin borç ödemesini ertelemedik” dedi. Lagarde’ın bu sert açıklaması Yunanistan’ın Euro bölgesinden çıkışının yakın olduğu şeklinde yorumlanıyor. Atina borç ödemesini yapmak için nereden para bulacak? Hükümetin Nisan ayı sonunda memur ve emeklilik maaşları için 1.7 milyar Euro ödeme yapılması da gerekiyor. IMF’ye borcunu ödeyemezse iflas etmiş olacak. İflas etmiş bir ülke Euro bölgesinde kalabilir mi? İflas etmek otomatik olarak Euro bölgesi dışına çıkmak anlamına gelmiyor ama olasılık çok artıyor. İşte Yunanistan bağlamında tartışılan konular bunlar. Yeni kredi verilmesi için Atina’nın istenen reformları yapması gerekiyor. SYRİZA hükümeti böylesi reformlar yapmama vaadi ile seçimleri kazandı. Euro bölgesi ve Almanya Başbakanı Merkel, Yunanistan’ı Euro bölgesinde tutmak istiyorlar. Bazı tavizler verebileceklerini duyuruyorlar. Ancak SYRİZA hükümetinin temel bazı reformları kabul etmesi lazım. 11 Mayıs’a kadar bu konudaki sert pazarlıklar devam edecek. Yunanistan’ın mali geleceği ve Euro bölgesi üyeliği de sallantıda olmaya devam edecek.
11 Mayıs öncesinde Yunanistan açısından kritik tarih 24 Nisan’dır. Bu tarihte yapılacak Euro bölgesi maliye bakanları toplantısında anlaşamaya varmak için çaba harcanacak. Ne var ki 24 Nisan’da anlaşmaya varma beklentisi yok. Almanya Maliye Bakanı Wolfgang Schaeuble, oluşan durum konusunda SYRİZA hükümetini suçluyor. Nisan ayı içinde anlaşmaya varmanın mümkün olmadığını söylüyor. Almanya topu Yunanistan hükümetine atarken bakalım Başbakan Alexis Tsipras ne yapacak? Ya kendi partisi içinde sorunlar yaşama pahasına kredi verenlerle bir uzlaşıya varacak, ya da ülkesinin parası biteceği için borçlarını ödeyemeyecek ve iflas edecek. Kendi parasını basmak zorunda kalacak. SYRİZA içinde Euro bölgesinden ayrılmayı savunanlar var. “Euro bölgesi sonuçta istediklerimizi kabul edecek” diye düşünenler var. Bir de kredi verenlerle uzlaşmayı savunanlar var. Bakalım bu üç gruptan hangisi üstün gelecek? Durumun son derece kritik olduğu ortada. Yunanistan’ın geleceğinin belirleneceği haftalardayız.
Başbakan Tsipras’ın ekonomik reformlar yapmadan Euro bölgesi ile anlaşması mümkün değil. Avrupa reformlar konusunda geri adım atmayacak. Tsipras’ın partisinin içindeki “sol kanatla” kapışmayı göze almadan durumu düzeltmesi beklenmiyor. Kısacası sloganlar ve popülizm dönemi bitti. Şimdi ayakları yere basma zamanı. 11 Mayıs’a kadar Tsipras’ın bir karar vermesi gerekiyor. Bu karar hem ülkenin geleceğini, hem de kendi siyasi geleceğini belirleyecek.
